Misje sond kosmicznych, których celem było zbadanie Marsa :

Marinery   Zond 2   Kosmos 419    Viking 1 i 2   Mars Observer   Mars Global Surveyor   Mars Pathfinder   Mars 96   Fobos 1 i Fobos 2   Mars 1-7   Nozomi   Mars Polar Lander   Misje przyszłości

Marinery :
   Sondę Mariner 3 wystrzelono w listopadzie 1964 roku podobnie jak Marinera 4. Masa obu sond była jednakowa - 261 kg. Podobne miały także cele - miały sfotografować Marsa z niewielkiej odległości. Misję wykonał tylko Mariner 4, który 14 lipca 1965 roku przeleciał w odległości 9845 km od powierzchni planety. Przekazał na Ziemię 21 zdjęć planety o zdolności rozdzielczej 3 km. Mariner 3 zamilkł zaraz po starcie. Marinera 6 wystrzelono z Ziemi 24 lutego 1969 roku, natomiast Marinera 7 27 marca 1969 roku. Obie przeleciały obok planety w tym samym roku, odpowiednio w dniu 31 lipca i 5 sierpnia. Przekazały na Ziemię około 200 zdjęć o zdolności rozdzielczej 100 m oraz wiele danych naukowych. Mariner 8 nie miał już tyle szczęścia i jego start 10 maja 1971 roku zakończył się niepowodzeniem. Natomiast sonda Mariner 9 wystrzelona z Ziemi 30 maja 1971 roku stała się 14 listopada tego samego roku pierwszym sztucznym satelitą Marsa. Swą pracę na orbicie w perycentrum oddalonym od powierzchni planety o około 1300 km, a w apocentrum 18 000 km. Planetę okrążał w 12 godzin. Podczas swej kilkumiesięcznej pracy przekazał na Ziemię około 7300 zdjęć o zdolności rozdzielczej 100 metrów. Mariner 9 przekazał też pierwsze zdjęcia satelitów Marsa.

Zond 2 :
   Sonda została wystrzelona w kosmos 30.11.1964 roku. Jej zadaniem było zrobienie zdjęć Marsa, ale łączność z sondą została utracona z nieznanych przyczyn.

Kosmos 419 :
   Sonda została wystrzelona 10.05.1971 roku. Jednakże orbiter/lądownik nie opuścił ziemskiej orbity.

Viking 1 i 2 :
   Vikingi wystrzelono w 1975 roku: Viking 1 20 sierpnia natomiast Viking 2 9 września. Były to sondy o masach 3399 kg. Viking 1 doleciał do Marsa 19 czerwca 1976 roku i został wprowadzony na orbitę o perycentrum 1500 km i apocentrum 50 000 km. Okres obiegu tej sondy wynosił 42 godziny i 37 minut. Część lądująca o masie 1120 kg osiągnęła powierzchnię planety 20 lipca 1976 roku. Viking 2 osiągnął Marsa 24 lipca 1976 roku i okrążał planetę w czasie 27 godzin i 24 minut po orbicie o perycentrum 1,5 km nad powierzchnią planety i apocentrum 35 000 km. Część lądująca osiadła na planecie 7 sierpnia 1976 roku. Obie części orbitalne sond obfotografowały planetę i przekazały na Ziemię około 50 000 zdjęć o zdolności rozdzielczej 100 metrów oraz zdjęć Fobosa i Deimosa o zdolności rozdzielczej nawet do 25 metrów. Części lądujące sond zrobiły zdjęcia swego otoczenia, na których rozróżniamy szczegóły milimetrowych rozmiarów, a także przekazały wyniki badań fizycznych i chemicznych właściwości gruntu. W swoim programie miały także badania mające na celu wykrycie ewentualnego życia na planecie. Wyniki części testów były pozytywne, ale jak wiemy było to spowodowane zachodzeniem w gruncie marsjańskim bardzo egzotycznych reakcji chemicznych. Lądownik Vikinga 2 przestał działać w marcu 1980 roku. Pracę lądownika Viking 1 przerwano w listopadzie 1982 roku na rozkaz z Ziemi. Częśc orbitująca Vikinga 1 zamilkła w sierpniu 1980, a Vikinga 2 w lipcu 1978 roku.

Mars Observer :
   Sondę Mars Observer wystrzelono 25 września 1992 roku. Na trzy dni przed wejściem na orbitę wokółmarsjańską to jest w dniu 21 sierpnia 1993 roku stracono kontakt z sondą. Do dziś niewiadomo co było przyczyną awarii sondy. Program badawczy Observera ma być powtórzony przez sondę Mars Global Surveyor.

Mars Global Surveyor :
   Misja sondy Mars Global Surveyor jest powtórzeniem nieudanej misji sondy Mars Observer. Na MGS przeznaczono kwotę 230 milionów dolarów. Sonda zaczęła swoją podróż 6 listopada 1996 roku. W dniu 12 września 1997 roku osiągnął Marsa i stał się jego satelitą. Jak w każdej misji także tutaj były pewne kłopoty. Na początku jedno z dwóch płatów baterii słonecznych nie rozwinęło się do końca i nie zakleszczyło w odpowiedniej pozycji. Masę sondy MGS zminimalizowano, ponieważ chodziło o jak najmniejszą ilość paliwa jaką miała zabrać sonda. Jej masa wynosiła 1060 kg. W pierwszych minutach, dokładnie ok. 20, silniki zmniejszyły prędkość sondy z 5,1 km/s do 4,4 km/s. Spowodowało to, że MGS okrążał Marsa po orbicie eliptycznej w ciągu 45 godzin i w najmniejszej odległości od planety równej 263 km, w największej zaś 54025 km. MGS w głównej mierze miał wykonać zdjęcia Mars do sporządzenia jego dokładnej mapy. Obliczono, że najlepszą orbitą do tego będzie orbita kołowa okołobiegunowa, której średni promień wynosi 378 km, a okres obiegu sondy 118 minut. Obiegając planetę sonda przelatywałaby nad tym samym miejscem co 88 okrążeń zawsze o tej samej porze. Sonda została wprowadzona na orbitę i przy trzecim okrążeniu główny silnik zmniejszył prędkość sondy a co za tym idzie rozmiary orbity i okres obiegu, który wynosił 39 godzin. Chciano wykorzystać tę metodę i w ciągu 2 miesięcy ukołowić orbitę satelity. Ale niedługo potem zdarzyła się przygoda. Podczas 15 okrążenia w dniu 6 października podczas przechodzenia przez perycentrum orbity okazało się, że ciśnienie wywierane na płaty baterii słonecznych wynosi 0,93 N/m². Przy poprzednich przejściach wynosiło ono około 0,62 N/m². Misję natomiast projektowano, że ciśnienie wywierane na płaty baterii mieścić się będzie w przedziale <0,58-0,68> N/m². Wydarzenie to nie wpłynęło na stan techniczny przyrządów sondy, lecz pogorszyło już i tak nieprawidłowo ustawiony jeden płat baterii. W związku z tym 12 października w apocentrum orbity włączony został silnik, który podniósł perycentrum orbity do 172 km od powierzchni planety. Na tej wysokości atmosfera Marsa jest już na tyle rzadka, że nie wywierała żadnego wpływu na MGS. Przeprowadzone analizy zaistniałej sytuacji doprowadziły do wniosku, że ukoławianie orbity można prowadzić nadal, lecz tylko w przypadku, gdy ciśnienie wywierane na baterie nie będzie wyższe niż 0,2 N/m², czyli trzykrotnie mniejsze niż zakładano na początku. Prawie kołową orbitę sonda osiągnie dopiero w styczniu 1999 roku, a nie jak zakładano na początku w 1998 roku. Fotografowanie Marsa zacznie się dopiero w marcu. Roczne opóźnienie sondy równe mniej więcej połowie marsjańskiego roku spowodowało, że dla uzyskania zamierzonych efektów sonda musi okrążać Marsa z południa na północ przecinając równik planety o godzinie 2 czasu miejscowego. Sonda oprócz fotografowania ma także za zadanie zbadać chemiczne i fizyczne właściwości marsjańskiego gruntu i lodów oraz gazów i pyłów w atmosferze a także śledzenia wzajemnych oddziaływań zjawisk w atmosferze, pomiarów pola magnetycznego i środowiska plazmowego planety. Sonda MGS będzie także pełnić rolę przekaźnika danych z lądownika Mars Surveyor '98. Jego lądowanie przewidziane jest na grudzień 1999 roku.
MGS już dokonał...
   ...odkrycia znikomego pola magnetycznego planety dzięki czulszym niż dotychczas przyrządom pomiarowym. Wynosi ono około 400 nanotesli. Małe, ale zawsze coś.

Mars Pathfinder :
   Sonda Mars Pathfinder rozpoczęła nowy etap badań Marsa. Głównym celem sondy było przetestowanie nowego sposobu lądowania i robota mogącego samodzielnie poruszać się po powierzchni planety. Obydwa elementy programu zostały zaliczone przez sondę pomyślnie. Sonda wylądowała na Marsie 4 lipca 1997 roku. Na początku były kłopoty z komunikacją z sondą, lecz szybko je wyeliminowano. Lądownik Pathfinder miał ciężar 890 kg (990 kg z paliwem) i wyposażenie naukowe w skład którego wchodziła kamera, magnetometr, wiatromierz, zestaw do badania atmosfery. Łazik Sojourner o wymiarach dł. 65 cm*wys. 30 cm*szer. 48 cm miał masę 10 kg. W skład aparatury naukowej wchodziły 3 kamery i spektrometr APX (alpha proton x-ray spectrometer).

Mars 96 :
   Misja sondy Mars 96 to przeniesiona misja Mars 94. Sonda została wystrzelona 17 listopada 1996 roku. Sonda zamiast udać się w kierunku Marsa skąpała się w Oceanie Indyjskim. Zaprzepaszczony został wysiłek wielu państw. Na pokładzie sondy znajdowały się także instrumenty wykonane przez polskie Centrum Badań Kosmicznych. Urządzeniami tymi były analizatory fal plazmowych i spektrometr fourierowski.

Fobos 1 i Fobos 2 :
   W 1988 roku w dniach 7 i 12 lipca wystrzelono z terytorium ZSRR dwie sondy Fobos. Sondy miały w planie zbadanie Marsa i jego księżyca Fobosa, na który miały być zrzucone dwa lądowniki, z których jeden miał się zagłębić w grunt planety a drugi miał swobodnie poruszać się po księżycu. W wyniku błędu operatora łączność z sondą Fobos1 została utracona w dniu 2 września 1988 roku. Sonda Fobos 2 ucichła zaraz po wprowadzeniu jej na orbitę okołomarsjańską w dniu 30 stycznia 1989 roku. Zdąrzyła jednak przedtem przesłać trochę informacji o planecie. W programie badawczym Fobos wśród wielu państw znalazła się również Polska. Na obu sondach zainstalowane były zrobione w Polsce analizatory fal plazmowych.

Mars 1-7 :
   O przebiegu misji sond Mars wiemy niewiele. Możemy się domyślać, że zakończyły się niepowodzeniem. Mars 1 został wystrzelony 1 listopada 1962 roku. Był to obiekt o masie 893 kg. Wyposażony był w wiele instrumentów naukowych pośród, których była również kamera telewizyjna. Sonda miała 25 czerwca 1963 roku przelecieć koło planety o odległości kilku tysięcy kilometrów, lecz 21 marca 1963 roku łączność z sondą została przerwana. W 1971 roku zostały wystrzelone w kierunku Marsa dwie kolejne sondy Mars2 i Mars3. Obie miały ogromne masy (4650 kg!). Wyposażenie i cele badań tych sond pozostają nadal nieznane. Pod koniec roku 1971 (w listopadzie i grudniu) sondy zostały wprowadzone na orbitę okołomarsjańską. Wiadomo także, że od Marsa 3 odłączył się lądownik, z którym przez kilkadziesiąt sekund utrzymywana była łączność. Znaczących informacji te sondy nie przekazały. W 1973 roku wystrzelono sondy Mars4, 5, 6, i 7, których starty odbyły się odpowiednio w dniach 21 lipca, 25 lipca, 5 sierpnia i 9 sierpnia. Masy tych obiektów były równie wielkie jak Marsa 2. O przebiegu tych misji wiemy tylko tyle, że Mars 4 przeleciał 10 lutego 1974 roku koło planety w odległości 2200 km, Mars 5 został wprowadzony na orbitę marsjańską 12 lutego 1974 roku, lądownik Mars 6 osiągnął planetę 12 lutego, natomiast Mars7 minął planetę w odległości 1300 km dnia 9 marca 1974 roku.

Nozomi (Planet B) :
   Sonda wystartowała 4.07.1998 roku z Japonii. Planowane jej wejście na orbitę wokół Marsa jest przewidziane w styczniu 2004 roku. Będzie badać oddziaływanie górnych warstw atmosfery z Marsa w związku ze zwiększonym dopływem jonów stwierdzonym przez sondę Phobos 2. Bardzo eliptyczna orbita z periapsis na 150 km. Dokładne pomiary ewentualnego pola magnetycznego, badania składu chemicznego jonosfery, mała kamera do wykonywania zdjęć Marsa oraz jego księżyców, wykrywacz pyłu w celu potwierdzenia istnienia pierścienia wzdłuż orbity Fobosa.

Mars Polar Lander :
   Pas rozległych równin w pobliżu marsjańskiego bieguna południowego posłużyło za lądowisko dla kolejnej sondy o nazwie Mars Polar Lander wysłanej przez NASA 3 stycznia 1999 roku. Lądowanie to miało nastąpić 3 grudnia 1999 roku. Miejsce lądowania sondy Mars Polar Lander to 76 stopni szerokości południowej i 195 stopni zachodniej długości geograficznej w pobliżu marsjańskiego bieguna południowego. Lądownik dodatkowo jest wyposażony w dwie Mikrosondy Deep Space, które będą penetrowały grunt w pobliżu miejsca lądowania w poszukiwaniu wody. Czapa polarna złożona jest z dwutlenku węgla i jest zaznaczona na biało. Obecność warstw pyłu i lodu o różnorodnej grubości wskaże na przebieg zmian pogodowych Czerwonej Planety w ostatnim okresie. Dodatkowo możemy znaleźć cząsteki gruntu, które kumulowały się w dawnych morzach marsjańskich a później zostały przeniesione na tereny podbiegunowe. Lądowanie będzie wycelowane w sam środek wytyczonego miejsca lądowania. Jest to obszar o kształcie prostokąta o długości 200 kilometrów i szerokości 20 kilometrów. Lądowisko wybrano po przejrzeniu fotografii wykonanych przez sondę Mars Global Surveyor, która obecnie krąży po orbicie Marsa. Zastępcze miejsce lądowania zostało także określone, a znajduje się w pobliżu głównego lądowiska sondy.
   Jednakże lądowanie sondy Mars Polar Lander nie powiodło się, ponieważ gdy sonda wchodziła w marsjanską atmosferę łączność z nią została przerwana z niewyjaśnionych przyczyn.