Kilkanaście lat temu, astronomowie nie znali jeszcze ani jednej planety, krążącej wokół gwiazdy innej, niż Słońce. Dziś znanych jest ich ponad sto, przy czym większość odkryto, badając spektroskopowo przy użyciu największych teleskopów ruchy ich macierzystych gwiazd. Wczoraj jednak międzynarodowa grupa astronomów, związana z Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics (CfA), doniosła o odkryciu pozasłonecznej planety, dokonanym zupełnie inną metodą, a co ciekawsze, przy użyciu teleskopu o średnicy zaledwie 10 centymetrów. Dla porównania, wielkie teleskopy, używane przy głębokich przeglądach spektroskopowych, mają powierzchnie zwierciadeł tysiące razy większe, a ich średnice mają nawet 10 metrów!
Astronomowie z CfA postanowili szukać planet metodą zaćmieniową: obserwowali oni jednocześnie dwanaście tysięcy jasnych gwiazd, czekając, aż światło którejś z nich osłabi się w sposób, sugerujący, że właśnie między obserwatorem, a jej tarczą przechodzi planeta. Przejście planety osłabia światło gwiazdy o mniej więcej jeden procent, jednak dla jasnych gwiazd zmiana taka jest łatwa do wykrycia, nawet przy użyciu małego teleskopu. Cały sprzęt użyty w projekcie zbudowano z gotowych, dostępnych bez specjalnego zamówienia elementów, co w astronomii obserwacyjnej jest rzadkością. Użyto za to bardzo zaawansowanych statystycznych metod obróbki danych.
Odkryta planeta ma masę i rozmiary bardzo podobne do Jowisza. Krąży jednak bardzo blisko macierzystej gwiazdy, przez co jej rok (okres orbitalny) trwa zaledwie 72 godziny, a temperatura na powierzchni przekracza zapewne 800 stopni Celsjusza.
Źródło: http://arxiv.org/abs/astro-ph/0408421