Wrześniową atrakcją będą poranne konfiguracje trzech planet: Merkurego, Wenus i Saturna.Dni stają się coraz krótsze i w momencie równonocy, która wystąpi w tym roku 22 września, ich długość wynosi tyle samo, co długość nocy. W Warszawie dnia 1 września Słońce wschodzi o godzinie 5:48, a zachodzi o 19:23. Ostatniego dnia miesiąca wschód Słońca możemy obserwować o 6:36, a zachód o 18:15.
Dnia 22 września, dokładnie o godzinie 18:30, nasza dzienna gwiazda wstępuje w znak Wagi rozpoczynając tym samym astronomiczną jesień.
Kolejność faz Księżyca we wrześniu jest następująca: ostatnia kwadra 6 IX o godzinie 17:11, nów 14 września o godzinie 16:29, pierwsza kwadra 21 IX o godzinie 17:53 i pełnia 28 IX o godzinie 15:09. Najbliżej Ziemi Srebrny Glob znajdzie się 22 września o 22:55, a najdalej - 8 września o 4:43.
Pierwsza połowa września to czas, kiedy nad ranem możemy próbować odnaleźć Merkurego. Najlepsze warunki do jej obserwacji wystąpią 11 września, gdy około godziny przez wschodem Słońca możemy poszukiwać go niespełna 10 stopni nad wschodnim horyzontem.
Ranek to także dobry moment do podziwiania Wenus, która świeci bardzo jasno i godzinę przed wschodem Słońca, widać ją około 30 stopni nad wschodnim horyzontem.
Mars i Jowisz znajdują się na niebie bardzo blisko Słońca i ich obserwacje nie są możliwe.
Kolejną planetą na porannym niebie jest Saturn, który świeci w gwiazdozbiorze Bliźniąt na wysokości około 35 stopni nad południowo-wschodnim horyzontem.
Przez całą noc w gwiazdozbiorze Wodnika możemy obserwować Urana. Jest on dostrzegalny gołym okiem, ale do jego obserwacji najlepiej użyć choćby małej lornetki.
Przez lornetkę możemy też dojrzeć Neptuna, którego widać w pierwszej połowie nocy w gwiazdozbiorze Koziorożca.
Także pierwsza połowa nocy jest dobrym okresem do obserwacji Plutona. W tym celu musimy posłużyć się jednak dość sporym teleskopem amatorskim.
We wrześniu nie ma żadnych dużych rojów meteorów. Jest jednak aktywnych kilka małych rojów, takich jak Alfa Aurygidy, Delta Aurygidy lub Piscydy. Dodatkowo nad ranem, ze względu na dużą wysokość apeksu (czyli miejsca na sferze niebieskiej, w które skierowany jest wektor prędkości Ziemi), możemy oczekiwać dużej aktywności meteorów sporadycznych.