NASA zaakceptowała do wstępnego finansowania dwanaście projektów naukowych dotyczących nowego rodzaju napędów stosowanych w podróżach międzyplanetarnych.
Jednym z nich jest projekt "magnetycznego żaglowca", który dotarłby na Czerwoną Planetę w niecałe 80 dni.
Jednym z ważniejszych powodów, dla których załogowa wyprawa na Marsa jeszcze nie doszła do skutku, jest długi czas podróży. Obecnie na Czerwoną Planetę i z powrotem leci się około dwa i pół roku (ponad rok trzeba czekać na korzystny układ planet). Jest to bardzo długi okres, wyraźnie dłuższy od rekordu przebywania na orbicie okołoziemskiej ustanowionego przez kosmonautów rosyjskich. Naukowcy robią więc wszystko, aby znaleźć sposób na znaczne skrócenie podróży do planety boga wojny.
W tym miesiącu NASA Institute for Advanced Concepts wybrał dwanaście projektów, których zadaniem jest opracowanie nowych technologii pozwalających na przyspieszenie tego procesu. Projekty te otrzymały po 75 tysięcy dolarów na wstępną rozbudowę. Po sześciu miesiącach najlepsze z nich otrzymają kolejne 400 tysięcy dolarów na okres kolejnych dwóch lat.
Jednym z najbardziej obiecujących projektów wydaje się być projekt silnika opartego na pomyśle wiązki namagnetyzowanej plazmy, tzw. mag-beam, zaproponowany przez grupę Roberta Winglee'a z University of Washington. Napędzanie statku polega tu na wysłaniu w przestrzeń stacji kosmicznej, której zadaniem będzie generowanie wąskiej wiązki jonów i "strzelanie" nią w magnetyczny żagiel kosmicznej sondy.
Projekt ten przewiduje, że średniej wielkości stacja będzie w stanie wyprodukować wiązkę, która rozpędzi statek do prędkości 11.7 kilometra na sekundę. To pozwoliłoby dotrzeć do Marsa w 76 dni!
Problem jest jednak z powrotem. Żeby statek z żaglem magnetycznym wrócił, musi mieć na Marsie kolejną stację, która będzie w stanie rozpędzić go w kierunku Ziemi.
Jeśli NASA przychyli się do projektu grupy Winglee'a, kolejne misje NASA zaczną rozmieszczać w różnych miejscach Układu Słonecznego stacje produkujące magnetyczne wiązki.