Tytan za rok

Tytan za rok

Docierające do nas ostatnio w dużej ilości informacje z próbników marsjańskich to zaledwie część prowadzonych obecnie badań międzyplanetarnych. Już tylko niecały rok dzieli nas od bezpośredniego zbadania jednego z najbardziej tajemniczych ciał Układu Słonecznego. Jest nim największy księżyc Saturna, Tytan. Ze średnicą 5150 kilometrów jest to drugi co do wielkości księżyc w Układzie Słonecznym, ustępuje tylko krążącemu wokół Jowisza Ganimedesowi. Jest nawet większy od dwóch planet: Merkurego i Plutona. O jego niezwykłości świadczy jednak co innego. Tytan jest jedynym księżycem posiadającym gęstą atmosferę. Atmosfera ta, podobnie jak ziemska składa się głownie z azotu, poza tym występuje w niej metan i niewielkie ilości tlenu. Jest ona całkowicie spowita chmurami i nieprzezroczysta, i właśnie dlatego nikt jeszcze nie widział powierzchni Tytana. Zmieni się to za niecałe 12 miesięcy, kiedy to do Saturna dotrze międzyplanetarna automatyczna sonda Cassini. Częścią sondy jest lądownik, nazwany Huygens na cześć odkrywcy Tytana. Ma on za zadanie opaść na spadochronie na powierzchnię tego księżyca, po drodze analizując próbki z atmosfery i fotografując powierzchnię i otoczenie. Planowane jest również zbadanie składu i właściwości samej powierzchni Tytana. Jeśli projekt sie powiedzie, to będzie to pierwsze lądowanie pochodzącego z Ziemi aparatu w zewnętrznych obszarach Układu Słonecznego.