Badacze, poszukujący pozaziemskiego życia w Układzie Słonecznym największe nadzieje wiążą z Europą, jednym z czterech wielkich księżyców Jowisza. Przyczyną tego jest ogromna ilość wody, w postaci skorupy zamarzniętego lodu pokrywającej ten księżyc. Co więcej, na podstawie przesłanek natury geologicznej uczeni wywnioskowali, że pod warstwą lodu znajduje się ocean płynnej wody, obejmujący całą powierzchnię globu. Stało się to inspiracją do śmiałych planów wysłania na Europę próbnika, który przebije się przez warstwę lodu w poszukiwaniu śladów ewentualnych żyjących tam wodnych organizmów. Niestety, wyniki dokładnej analizy danych o Europie, uzyskanych przy pomocy próbnika Galileo, dają obraz nieco mniej optymistyczny. Na podstawie widma światła odbitego od lodowej powierzchni Europy, planetolodzy oszacowali ilość i rodzaj zanieczyszczeń europańskiej wody. Najbardziej niepokojąca jest bardzo duża zawartość jonów siarczanowych. Jeśli zanieczyszczenia lodu są takie same, jak znajdującej sie pod spodem wody, to ocean Europy może składać się nie tyle z wody, co ze stężonego kwasu siarkowego, który nie stanowi przyjaznego środowiska.
Wielu badaczy nie podziela jednak tych obaw. Sądzą oni, że atomy siarki spadły na Europę z kosmosu, a pochodzą z ziejących związkami siarki wulkanów innego księżyca Jowisza, Io. Jak jest naprawdę, dowiemy się dopiero za kilkanaście lat, gdy na księżycach Jowisza osiądą pierwsze wysłane z Ziemi lądowniki.