Na początku kwietnia nadal będziemy mieli okazję podziwiania gołym okiem pięciu planet na raz, a w drugiej połowie kwietnia czeka nas aktywność dość widowiskowego roju Lirydów.Po równonocy wiosennej deklinacja Słońca wciąż rośnie, przez co dnia cały czas przybywa. Dnia 1 kwietnia w Warszawie wschód naszej dziennej gwiazdy będziemy mogli podziwiać o godzinie 6:10, a zachód o 19:10, natomiast 30 kwietnia wschód o 5:07, a zachód o 20:00. W kwietniu Słońce wstępuje w znak Byka.
Dnia 19 kwietnia wystąpi częściowe zaćmienie Słońca. Okazję do jego obserwacji będą mieli jednak tylko obserwatorzy znajdujący się w części Antarktydy, na południowym Atlantyku i w południowej Afryce oraz na Madagaskarze.
Kolejność faz Księżyca w kwietniu jest następująca: pełnia 5 kwietnia o godz. 13:03, ostatnia kwadra 12 kwietnia o godz. 5:46, nów 19 kwietnia o godz. 15:21 i pierwsza kwadra 27 kwietnia o godz. 19:32. Najbliżej Ziemi Srebrny Glob znajdzie się 8 kwietnia o godz. 4:23, a najdalej 24 kwietnia o godz. 2:25.
Na początku miesiąca, wieczorem, nadal będziemy mogli podziwiać pięć planet na raz. Tuż po zachodzie Słońca, nisko nad zachodnim horyzontem widać Merkurego, około 35 stopni nad zachodnim horyzontem świeci bardzo jasna Wenus, a 10 stopni na zachód od niej czerwonawy Mars. W tym samym czasie na wysokości 55 stopni nad południowym horyzontem góruje Saturn, świecący w gwiazdozbiorze Bliźniąt, a 35 stopni nad południowo-zachodnim horyzontem, w gwiazdozbiorze Lwa, możemy zauważyć Jowisza.
Po pierwszym tygodniu kwietnia skończą się dobre warunki do obserwacji Merkurego, lecz warunki dotyczące innych planet praktycznie nie zmienią się.
W dniach od 16 do 25 kwietnia będziemy mogli obserwować meteory z roju Lirydów. Rój ten maksimum aktywności osiąga 22 kwietnia o godzinie 6:10. Wysokiej aktywności roju możemy oczekiwać w okresie od godziny 22 dnia 21 kwietnia, do godziny 9:20 dnia 22 kwietnia. W tym okresie liczby godzinne meteorów mogą utrzymywać się na poziomie nawet 20. Lirydy najlepiej obserwować w drugiej połowie nocy, bo wtedy ich radiant, czyli miejsce z którego zdają się wylatywać meteory, jest już wysoko nad horyzontem.